• Gewoon Anders

    Maartje Hoogsteyns

    6 maart 2013

    “Door mijn vriend ging ik er luchtiger naar kijken. Die was er zo nuchter over. Ik had toen nog die verblijfskatheter, met zo’n zak eraan. Die moest ik telkens legen. Maar op een keer, ik zat op de bank, ging het mis." 

    Lees verder
  • Ver weg en toch dichtbij

    Maartje Hoogsteyns

    12 februari 2013

    Tot mijn vreugde kreeg ik vorige week een email van Wendy. ‘Ja, ik kom!’, schreef ze. Wendy is een van de mensen die ik geïnterviewd heb voor ons onderzoek. Net als alle andere interviewkandidaten is ze uitgenodigd voor ons afsluitend symposium. En nu wil ze dus komen. Dat is fijn. Het contact met respondenten vormt een belangrijke basis van het onderzoek.

    Lees verder
  • Wat dingen doen

    Maartje Hoogsteyns

    25 januari 2013

    Peter is 65 jaar en hoort inmiddels wat slechter. Hij kan daar al jaren goed mee leven. Maar dan gebeurt het. Twee keer achter elkaar. Na het geven van een lezing kan hij niet adequaat reageren op vragen uit het publiek. Hij hoort ze simpelweg niet goed. Hij staat voor schut, voelt dat hij tekort schiet, en hij besluit dat een hoortoestel onontkoombaar is geworden.

    Lees verder
  • Het verlangen om je eigen leven te leiden

    Jenny Boumans

    7 januari 2013

    Binnen het professionele domein worden mensen met beperkingen vaak aangeduid als 'soort'. We hebben de schizofrenen, de depressieven, de chronisch zieken, de gehandicapten. En mensen die zich aan deze categorieën onttrekken, vormen ook weer een categorie: jawel, de zorgmijders. 

    Lees verder
  • Verhalen als basis

    Jenny Boumans

    17 december 2012

    Twintig diepte-interviews vormden de basis van ons onderzoek naar ervaringskennis van 'succesvolle zorgmijders'. Het waren open, explorerende gesprekken waarin het (levens)verhaal van de respondent leidend was en niet onze onderzoeksvragen. Wanneer bepaalde onderwerpen onderbelicht bleven, vroegen we daar wel expliciet naar, maar over het algemeen werd vooral ingegaan op onderwerpen die aangedragen werden door de respondenten zelf.

    Lees verder
  • 'Succesvolle' 'zorgmijders'

    Jenny Boumans

    28 november 2012

    Vol inspiratie en nieuwsgierigheid begonnen Ingrid Baart en ik twee jaar geleden aan het project 'Ervaringskennis van succesvolle zorgmijders'. We wilden wel eens weten hoe mensen die psychoses hebben, maar niet in GGZ in behandeling zijn, zich redden in de maatschappij. Hoe houden zij zich staande en slagen ze erin een naar eigen oordeel succesvol leven te leiden? Wat kunnen we van succesvolle zorgmijders leren over herstel?

    Lees verder
  • Koester kritische meekijkers

    Eline Roelofsen

    19 november 2012

    “Meedoen is een soort gadget dat je aangeboden krijgt. Het is net zo als eigenlijk altijd maar het nieuwste mobieltje hebben, het is echt een trend. Loop je mee of loop je niet mee? Zo niet, dan is het pech.” Zo vatte mijn collega de resultaten van het onderzoek samen. En de volgende woorden zijn ook van haar: “Die mannetjes boven mij, die zeggen mij hoe ik mee moet doen. Terwijl ze eigenlijk helemaal niet vragen wat ik wil en wat daarvoor dan nodig is. (...)"

    Lees verder
  • Een mede-onderzoeker met een beperking als “excuus-truus” of als volwaardige collega?

    Eline Roelofsen

    1 november 2012

    In het onderzoek ‘Meedoen en Meetellen’ zou een volwaardige en betaalde mede-onderzoeker meedoen die zelf een verstandelijke beperking heeft. Deze mede-onderzoeker mocht geen 'excuus-truus' zijn die mee mocht doen vanwege de beeldvorming naar buiten. Nee, die persoon zou als ervaringsdeskundige betrokken zijn bij de voorbereiding en de uitvoering van de gesprekken. Zij zou meedenken en meehelpen bij de analyse van de resultaten.

    Lees verder
  • Gewoon Meedoen? Wat is dat eigenlijk...?

    Eline Roelofsen

    12 oktober 2012

    Twee jaar geleden startten wij met het onderzoek 'Meedoen en Meetellen'. Het beleid van de zorg en de overheid, vastgesteld in de Wmo, is er op gericht dat iedereen meedoet in de maatschappij, ook mensen met een verstandelijke beperking. In praktijk blijkt dat nog niet zo makkelijk te zijn. Veel mensen met een verstandelijke beperking wonen nu wel in een woonwijk, maar participeren verder weinig in de maatschappij. De vraag is of het beleid van de zorg en de overheid wel aansluit bij de ervaringen van mensen met een (verstandelijke) beperking. Wat vinden zij zelf eigenlijk belangrijk als je het hebt over meedoen in de samenleving? Wat vinden de mensen uit hun omgeving?

    Lees verder
  • Geborgen in de hartstreek

    Ruud Hendriks

    1 oktober 2012

    Vrijdag 21 september jl. was het Wereld Alzheimerdag. Middels activiteiten en lezingen werd door het hele land aandacht gevraagd voor de positie van mensen met dementie. Continium in Kerkrade bood die avond een podium voor onze presentatie ‘Geborgen in de hartstreek—naar een andere kijk op dementie.’ Daarin richten we ons vanuit ons onderzoeksproject rechtstreeks tot een breed publiek van mensen die als familielid, mantelzorger of professioneel (als beleidsmaker, kunstenaar of verzorgende) belangstelling hebben voor maatschappelijke en culturele processen rond dementie. 

    Lees verder

Pagina's