Blogs
-
Werken zonder Wajong met arbeidshandicap is (on)mogelijk
Vol spanning open ik een e-mail van een bedrijf waar ik gesolliciteerd heb.
Eigenlijk ben ik niet echt op zoek naar werk, maar toch…
Ik vond deze vacature speciaal voor mensen met een arbeidshandicap. Twee dagen werken naast mijn onderneming, dat zou niet verkeerd zijn. -
What surprised you the most?
“What surprised you the most?”
It was this simple question about my observations as a disability studies researcher that moved me. It made me reflect on my experiences as a qualitative researcher with people labeled intellectually disabled.
-
Onwil of onkunde?
Een diepe zucht ontsnapt aan mij, wanneer ik een mail van een inmiddels goede vriendin uit België lees. Een mail die bij mij oproept dat ik haar zo graag zou willen helpen, maar ook een gevoel van opluchting. Opluchting, omdat ik niet de enige ben met deze frustraties.
Zelf ben ik moeder van 3 opgroeiende kinderen, waarvan de oudste zoon ernstig chronisch ziek is (NeuroFibromatose type 1). Vanwege die ziekte heeft hij ontelbare operaties aan zijn hoofd moeten ondergaan met diverse complicaties. Mijn vriendin heeft 4 opgroeiende kinderen, waarvan de jongste dochter door dezelfde ziekte is getroffen en vanwege complicaties vanaf haar borstkast verlamd is geraakt. Daarmee houd ik de beschrijving nu erg beperkt, maar het geeft een kleine indruk van waar we mee te maken hebben.
-
Huntendwarspop
Last month I travelled to Zutphen to meet Gert Rebergen. I was there to interview him about Huntendwarspop, an initiative to make a more inclusive, accessible music festival in The Netherlands. Gert works together with the small, familial festival Huntenpop in Ulft. Gert’s initiative acts as an interruption to this festival; by adding the word dwars to its name, his idea effectively cuts through the typical festival experience. After many years of attending music festivals, Gert grew increasingly frustrated by the lack of people with disabilities at these events. He decided to ask around his network, formed through a life’s work in the care industry. Why are people with disabilities so rarely attending music festivals?
-
Disability simulation and experience
The Week van de Toegankelijkheid, an annual campaign for greater public accessibility by the network of Dutch disability organisations Ieder(in), begins officially on 3 October and runs through the 8th. While attending an early event this week, I had occasion to think more broadly about how people who have no personal experience of disability view and learn about the issue of “accessibility.”
-
Met z’n allen zo snel mogelijk richting De Meetlat
Daar zit ik, met een ambetant (vervelend) gevoel. Ik aan de ene kant van de tafel. Met aan de andere kant De Juf en de Intern Begeleider van de school. Beiden zitten erbij met een zorgelijke blik. Ik krijg klamme handen. Dat komt hier niet goed, denk ik. Ze kijken naar elkaar. Wie zal er beginnen. De Juf kijkt me aan en vraagt: “Hoe gaat het volgens u met uw Jongste Dochter op onze school?”. Ik voel weinig ruimte voor een positief verhaal. Onze Jongste Dochter gaat sinds drie weken naar school, in groep 3. Het is de eerste keer dat ze naar school gaat. We woonden tot vorig jaar in Berlijn. Daar ging Jongste Dochter naar een Duitstalige ‘kita’: een plek om te spelen met andere kinderen, in het bos. Nu is alles schools, en in het Nederlands, en ze moet hier aan alles wennen. Thuis wordt Vlaams gesproken maar dat is toch net even anders.
-
Hoeveel verschil mag er zijn?
“Je moet de tijd nemen voor ontmoetingen met iemand met een verstandelijke handicap. Soms vindt er wel zo’n ontmoeting plaats, maar met veel “zwaardere cliënten” is die er doorgaans niet. Hen willen we niet zien, dat is te confronterend.”
-
Anja in Wajongland en participatiefilm
‘Niemand uit mijn omgeving zal naar mijn openbare filmpresentatie komen’ zegt Femke. ‘Mijn begeleiders hebben geen tijd’ en ‘geïnteresseerde internet-kennissen wonen te ver weg’. ‘Mijn ouders nodig ik niet uit want de situatie is gevoelig’. Het ‘Bijzondere’ filmteam luistert aandachtig. Femke heette vroeger Friso en heeft een licht verstandelijke beperking.
-
Een lokale ster
‘Oh wauw! Je schrijft zulke mooie columns! Ik lees al je columns. Ik verzamel ze allemaal. Ja, hij is een ster!’ Deze spontane lofzang doet zich voor tijdens een van de focusgroepen die ik onlangs heb gehouden.
-
De historicus, de moralist en de kunstenaar
‘Papa, waar zit je hart?’ vroeg één van mijn dochters onlangs. Ik wees het aan, pakte haar hand en liet haar voelen. Op het moment dat ik vroeg of ze iets voelde, was ze de belangstelling voor het hart al weer verloren. Misschien was mijn reactie ook niet bijster interessant. Het hart is meer dan een spier die bloed door het lichaam pompt. Waar zit je hart? Dat is een vraag naar wat je raakt, naar dat wat je in beweging brengt.
Paginering
- Vorige pagina
- You're on Page 7
- Volgende pagina