Aan de vooravond van het tweede internationale Disability Studies congres in Nederland gaf Simi Linton , auteur van o.a. My Body Politic, een masterclass met als thema: ‘The Creative Art of Belonging.’ Vijf kunstenaars met en zonder een handicap bespraken met Linton hun ervaringen op het gebied van kunstenaarschap en disability: Ernst Meisner van het Nationale Ballet, Trude Cone van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, actrice Tessa Jonge Poerink en documentaire makers Anja Hiddinga en Jascha Blume.
Simi Linton vertelt dat zij de universitaire wereld vaarwel heeft gezegd ten behoeve van de kunst. Zij is van mening dat kunst een goed wapen is in de strijd voor de emancipatie van mensen met een handicap. De kracht van kunst ligt volgens haar in het scheppen van (nieuwe) beelden over disability. Kunst geeft de mogelijkheid in het centrum van de aandacht te treden. Daardoor kunnen mensen met beperkingen actief bijdragen aan nieuwe betekenissen van disability. De uitspraak van Dag Hammarskjöld waarmee de masterclass geopend werd: ‘A drop of art is better than a sea of knowing’, zal Linton dan ook omarmen. Simi Linton is van mening dat Kunst, Politiek en Wetenschap wel onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Voorafgaand aan het gesprek vraagt Linton de toehoorders na te denken over de drie volgende vragen:
Wat geeft handicap? (in tegenstelling tot de gangbare overtuiging dat mensen met beperkingen vooral ‘ondanks hun beperking’ hun leven leiden of actief zijn)
Hoe vaak vinden we geloofwaardige representaties van disability in film?
Waarom is disability alom aanwezig en toch zo onzichtbaar in onze cultuur?
De vijf kunstenaars spreken zeer inspirerend over hun werk en vraagstukken. Onder andere komt aan bod hoe een actrice met Achondroplasie zich moet verhouden tot haar lichaam, de (stereotype) rollen die zij vaak krijgt en het publiek dat in verwarring raakt wanneer de actrice een rol vertolkt waarin haar handicap geen toelichting krijgt.
De deelnemers discussiëren over de vraag of en hoe de actrice haar bijzondere voorkomen zou kunnen overstijgen. Simi Linton merkt op dat het voor haar niet gaat om het overstijgen van de handicap: De wrevel die een ‘disabled’ kunstenaar of persoon oproept bij medemensen zijn onderdeel van de politieke actie waardoor mensen met een beperking een volwaardige plaats in de maatschappij kunnen opeisen, meent zij.
De Masterclass werd georganiseerd door Disability Studies in Nederland in samenwerking met de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en de Hogeschool van Amsterdam.
Over Simi Linton
Simi Linton woont en werkt in New York als consultant op het gebied van disability en kunst. Ze studeerde psychologie aan Columbia University en behaalde haar Ph D aan New York University. Ze is de auteur van Claiming Disability: Knowledge and Identity, het autobiografische My Body Politic en van talrijke artikelen. Linton werkte samen met filmmakers, kunstenaars en culturele instellingen als The Smithsonian, het Margaret Mead Film Festival, en The Public Theater. Haar focus is steeds: hoe creëer je door middel van kunst nieuwe ideeën en niet stereotiepe beelden over het leven met beperkingen. Of het nu gaat om film, theater, dans of nieuwe media. Activiste Linton stimuleert met niet aflatende energie kunstenaars met een beperking om hun werk naar buiten te brengen. Onlangs heeft Simi als coproducent/regisseur, de documentairefilm Invitation to Dance, (een film over haar eigen leven) afgerond. Haar nieuwste project is een onconventioneel castingbureau voor acteurs met beperkingen.