Samenwerken binnen het onderzoek “Agressievermindering door supplementen”

David Gast en Niels Nijenhuis
|

Niels Nijenhuis werkt als co-onderzoeker mee met het onderzoek “Agressievermindering door supplementen bij mensen met een verstandelijke beperking”. David Gast is coördinerend onderzoeker. Het gaat om een multicenter interventiestudie die vanuit de afdeling psychiatrie van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) is uitgezet binnen meerdere organisaties voor gehandicaptenzorg in Nederland.

Niels: ‘In de kantine raakte ik met David aan de praat, ik werkte toen ook al bij Gemivraag, een soort vraagbaak voor en door cliënten van de Gemiva-svg groep.’ De Gemiva-svg groep is een instelling voor mensen met een beperking. David vertelde Niels over het onderzoek waar hij mee bezig is. Niels vervolgt: ‘In de “KLIK” [een Nederlands vakblad voor zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, red.] had ik al iets over het onderzoek gelezen en ook was ik eens geraakt toen ik over de zaak “Venema” las. Dat ging over een jongedame die veel werd opgesloten bij de zorgorganisatie waar ze woonde. Dat was echt een voorbeeld voor mij hoe je niet moet omgaan met mensen met problemen. Ik was meteen geïnteresseerd in het onderzoek. Ik vind het belangrijk dat wij als cliënten in de zorg inspraak hebben in de dingen die ons aangaan. Dat geldt ook voor het doen van onderzoek. Sommige mensen noemen mij weleens een nieuwsgierig Aagje. Als er iets te onderzoeken valt dan ben ik altijd wel benieuwd.’

David: ‘In het begin van het onderzoek was ik op zoek naar cliënten die me feedback konden geven of mijn voorlichtingsmateriaal geschikt was voor de doelgroep van mensen met een lichte verstandelijke beperking. Ik kwam Niels toevallig tegen in de kantine van de zorgorganisatie waar ik toen werkte. Ik vroeg hem of hij interesse had om deze feedback te geven. Niet lang daarna vroeg ik aan Bart van den Berg, een collega van Niels, of hij ook mee wilde werken aan het ontwikkelen van het voorlichtingsmateriaal. De samenwerking met Bart en Niels was aan beide zijde goed bevallen en na de klus zochten we naar nieuwe  mogelijkheden om samen aan het onderzoek te blijven werken.

Het begin van de samenwerking

Niels: ‘Ik heb nog niet eerder aan zo’n onderzoeksproject meegedaan en vond dat een beetje spannend. Daarom zijn we eerst klein begonnen. De eerste maand gewoon uitproberen hoe het ging en toen evalueren. Mijn nieuwsgierigheid had het toen al gewonnen.’

David: ‘Tijdens mijn vorige baan als begeleider bij een zorgboerderij was het samenwerken met de cliënten een vanzelfsprekendheid. Ik vind het erg leuk en ook belangrijk dat ik in mijn huidig werk als onderzoeker met cliënten kan blijven samenwerken.

Niet alle taken binnen het onderzoek zijn geschikt voor Niels om aan te werken, vanwege zijn visuele beperking, autisme en opleidingsniveau, maar door samen te blijven zoeken zien we steeds weer mogelijkheden om tot een zinvolle samenwerking te komen. Eens per week ga ik bij Niels langs om te bespreken hoe het onderzoek er voor staat en welke bijdrage hij kan leveren.’

Niels: ‘Ik was begonnen met het sorteren van een literatuurlijst en ik kon het niet nalaten om af en toe ook zelf mee te lezen. Zo leerde ik steeds meer over agressie in de zorg en soms schrok ik daar wel van. Daarna heb ik meegeholpen met het maken van de folders om deelnemers voor te lichten, dat deed ik samen met mijn collega Bart van den Berg. We hebben toen ook meegeholpen met het maken van een uitleganimatie, die is te zien op YouTube.

Om zelf iets aan andere cliënten te kunnen vertellen over het onderzoek heb ik een powerpoint presentatie gemaakt. Ik vertel graag aan andere mensen waar we mee bezig zijn, want ik ben een makkelijke prater. Ook stap ik graag op mensen af om ze bij het onderzoek te betrekken. Samen met een onderzoeker heb ik een (poster)presentatie op een groot congres gegeven en veel mensen gesproken. Laatst had ik ook een gesprekje met een deelnemer die de supplementen niet goed kon wegslikken. Toen heb ik hem gezegd dat hij eens moest proberen om het samen met vla in te nemen en dat lukte!  Ik heb ook een website gebouwd om cliënten over het onderzoek voor te lichten en daar ben ik best wel trots op.

Inmiddels werk ik al meer dan een jaar één dag per week voor het onderzoek. Daardoor heb ik nieuwe mensen leren kennen. Ik heb ook veel gehad aan mijn contact met Henriëtte en Sofie [van het project ‘Samen werken, samen leren’, red.]. Zij steunen mij om met mijn werk door te gaan en laten me zien wat er allemaal mogelijk is.

David: ‘Ik vind de inbreng van Niels en Bart vaak waardevol en soms ook heel origineel en verassend. Door het contact met hen blijf ik mezelf oefenen om de kern van het onderzoek eenvoudig en helder over te brengen. De wekelijkse middag met Niels en Bart is bovendien altijd gezellig en haalt me even uit de stress en hectiek van het onderzoekers bestaan.’

De toekomst

Niels: ‘Na dit onderzoek zou ik graag ook iets doen met het thema “autisme en gepest worden”, maar ik weet nog niet precies hoe. Dit zal ik graag in samenwerking met bijvoorbeeld een gedragsdeskundige willen doen of een cliënt die hier ook mee te maken heeft (gehad).’

David: ‘Als de resultaten van dit onderzoek daar aanleiding toe geven dan ga ik na dit onderzoek werken aan de vergroting van het bewustzijn binnen de gehandicaptenzorg dat bij probleemgedrag voeding een aandachtspunt kan zijn.’

 

David Gast is is coördinerend onderzoeker en Niels Nijenhuis is co-onderzoeker bij het onderzoek “Agressievermindering door supplementen bij mensen met een verstandelijke beperking”.