Blogs

Out on the street

One behind the other, the couple walks along the street, both holding white canes. "If that edge is no longer there, you have to pay attention," the man warns, as his cane slides over the grass next to the newly constructed pavement. "I don't understand why they didn't finish that edge," the woman says. A little later, when crossing a road, the man explains: "I have to pay attention on the other side, because there is a lamp-post in the middle of the pedestrian crossing." He makes his way around the post and turns right on the pavement.

De straat op

Achter elkaar loopt het echtpaar op straat, taststok in de hand. ‘Als dat randje er niet meer is, dan moet je even opletten’, waarschuwt de man, terwijl zijn stok over het gras naast het nieuw aangelegde trottoir glijdt. ‘Dat snap ik niet, dat ze dat randje niet hebben afgemaakt,’ zegt de vrouw. Even later legt de man bij het oversteken van een weg uit: ‘Ik moet aan de overkant opletten, want daar staat een lantaarnpaal midden op het zebrapad’. Hij laveert om de paal heen en slaat op het trottoir rechtsaf.

Weg van de abnormaliteit

Disability Studies in Nederland (DSiN) sluit zich graag aan bij bewegingen die zich verzetten tegen de uitsluiting van mensen met een beperking. We gebruiken daarbij woorden als koloniseren, onderdrukken, erbij horen, disciplineren en de tegenstelling normaal – abnormaal. Als het effe kan in het Engels. In de huidige coronatijden raken we steeds verder weg van ons normale leven. Een voordeel daarvan is dat we misschien wel leren meer begrip te hebben voor dat wat we eerder gemakshalve abnormaal vonden. Zoals mensen met een beperking.

I choose not to place ‘DIS’ in my ability

Dankbaar ben ik dat ik de kans heb gekregen om de hoge hotelschool te mogen afronden met een afstudeeronderzoek bij DSiN. Het doel van dit onderzoek was om een beter beeld te krijgen van de ervaringen van inclusie voor mensen met een arbeidsbeperking werkzaam in de gastvrijheidssector. Het onderzoek is een combinatie van bureau- en veld onderzoek. Mijn afstudeeronderzoek heeft mij meer aan het denken gezet dan ik van te voren had gedacht. Ondanks dat er al vele maatregelen genomen zijn in Nederland om de inclusie in de maatschappij en arbeidsmarkt voor mensen met een arbeidsbeperking te verbeteren, is dit nog niet genoeg.

Ervaren inclusie in een leer-werkbedrijf

Tijdens mijn stage als onderzoeker bij Disability Studies in Nederland kreeg ik de uiterst leerzame kans om mij te verdiepen in de inclusieve arbeidsmarkt. Hierbij streeft men ernaar om op de reguliere arbeidsmarkt meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt betaald werk te bieden in functie van hun capaciteiten en vermogen, zodat iedereen kan bijdragen aan het bedrijfsresultaat. Dit maakt dat werkgevers niet uitsluitend mensen gaan aannemen met passende diploma’s en opleidingen, maar eveneens plaats bieden aan bijvoorbeeld ook personen met een beperking. Voorheen werden mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt uitgesloten uit arbeid. Met een inclusieve arbeidsorganisatie wordt gepoogd deze afstand te verkleinen.

Het klikt

Wat weten we zeker over de vraag “Waarom wat op welke manier klikt?” en over de vele antwoorden daarop die al zijn bedacht?

Klikken is zowel een ‘persoonlijk’ als een ‘onpersoonlijk werkwoord’. In deze blog gaat het om het ‘onpersoonlijke werkwoord’ klikken, waarin niet jij, hij, wij of zij klikken, maar het klikt. Klikken komt los van de persoon tot stand, terwijl het klikken wel tenminste één persoon in een menselijke context vooronderstelt. De natuur als a-persoonlijke context kan niet klikken met iets of iemand anders; een mens klikt, een dier of een boom misschien ook wel, maar dat klikken valt niet samen met het menselijk klikken. Tussen mensen kan het klikken.

Herfst in Barcelona

In de herfstvakantie was ik even naar Barcelona. Terwijl we dag na dag door de stad kuierden en telkens weer een nieuw stukje Barcelona ontdekten, viel me iets op wat me in Nederland nog nooit opgevallen was. In een week tijd zag ik meerdere keren groepjes mensen die met elkaar spraken via gebarentaal. Een keer drie stellen met kleine kinderen in buggy’s die af en toe even stilstonden, elkaar aankeken en naar elkaar gebaarden, en dan weer door liepen. En de andere keren personen die ergens op straat, de boulevard of de markt gebarentaal gebruikten.

Gewoon een vader met zijn kind en dat is het!

Ondanks dat vaders een volledige rol als ouder vervullen, is onderzoek naar vaderschap in de context van kinderen met een beperking schaars. Tegenwoordig is onderzoek nog voornamelijk gericht op de moeders. Om deze reden startte ik in september 2017 mijn stageonderzoek naar de ervaringen van vaders met kinderen met een beperking, in samenwerking met Disability Studies in Nederland en de Vrije Universiteit Amsterdam.

Op weg naar zelf kiezen

De meesten van ons zijn eraan gewend om zelf van alles te kiezen en te bepalen in hun leven. Wanneer je niet prettig woont of werkt, dan probeer je dat bijvoorbeeld te veranderen. Als je de liefde van je leven hebt gevonden, wil je er wellicht graag mee samenwonen. Heb je samen een kinderwens, dan kijk je of je die in vervulling kan laten gaan. Maar hoe zit het eigenlijk met zelfbepaling, eigen regie, keuzes maken bij mensen met een verstandelijke beperking die binnen een instelling wonen? Interessante vraag waarop ik samen met mijn co-onderzoeker probeer antwoord te krijgen.

The OtherAbilities festival in Amsterdam

The OtherAbilities is a series of public and semi-public events that have started in Amsterdam in March 2019. So far we have organized a three-day festival, a workshop for creating new music instruments and two public presentations of prototype instruments produced by individuals involved in the workshop as participants or advisors. The various events bring together projects of art, music, design, science and technology that explore and experiment with the diversity of the human body’s physical and sensory abilities.