"We willen stereotypen doorbreken" - Interview met Mieke Cardol

In Nederland leeft minimaal dertien procent met chronische beperkingen. Mieke Cardol is sinds kort lector aan Hogeschool Rotterdam en is van plan veel onderzoek te verrichten naar deze groep.

Metro, 8 november 2012, link naar het  artikel

“Veel meer mensen dan je zou denken leven met een beperking. De een zie je, de ander niet. Denk aan verstandelijke en lichamelijke beperkingen, aan dyslexie, aan chronische darmklachten, de lijst is oneindig gevarieerd. Betrokken familie, vrienden en collega’s maakt deze groep nog groter, want ook zij ervaren dagelijks drempels. De dingen waar chronisch zieken tegenaan lopen zijn vaak niet individueel. Het kan dus belangrijk zijn om krachten te bundelen en kennis te delen.” Aan het woord is Mieke Cardol. Zij is de eerste Nederlandse lector Disability Studies, een initiatief van ZonMw, handicap + studie en NWO, met het Revalidatiefonds als partner. Het programma onderzoekt de wijze waarop mensen met uiteenlopende functiebeperkingen leven en hoe vanuit de samenleving tegen hen wordt aangekeken.

Wat is normaal?

Als je willekeurige mensen vraagt om associaties te noemen rondom mensen met een beperking dan hoor je woorden als medelijden, zorg en soms angst. Mieke: “Terwijl daar ook de standaard dingen bij horen zoals werk en partner. Mensen leven vaak een gewoon leven met stress op het werk, zin in vakantieplannen en een eigen vriendenkring. Met onderwijs en onderzoek willen we stereotypen graag doorbreken.”

Zo deed Mieke onlangs het onderzoek ‘Thuis in de gemeente’. Mensen met een verstandelijke beperking hebben elkaar vragen gesteld over de slaagfactoren die bepalen dat je jezelf thuis voelt in je gemeente. Ook wethouders zijn hierover geïnterviewd. De resultaten bieden mensen met een beperking, beleidsmakers en begeleiders in de zorg handvatten om participatie te ondersteunen of te vergemakkelijken.

Mieke merkt dat een handicap aan de identiteit van een persoon gekoppeld wordt. “Maar persoonlijkheid staat los van bijvoorbeeld die rolstoel. En het roept een interessante discussie op: wat is normaal? Ik ben van mening dat diversiteit belangrijk is. En veel mensen ervaren dat, maar er moet eerst een ontmoeting plaats vinden. Dat verandert alles. Sta er daarom voor open. Kijk niet weg.”