Disability Studies bevraagt, bekritiseert en vult de traditionele blik op handicap en beperking in en aan. Ze schuwt de spanning niet, nee, ze zoekt haar juist op. En vraagt dan: Wat gebeurt er?
Wat gebeurt er, als je gepassioneerd activisme verbindt met afstandelijke wetenschap? Wat gebeurt er, als je pleit voor autonomie en zelfregie en tegelijkertijd mensen met de ernstigste lichamelijke, verstandelijke of psychische beperkingen wil betrekken bij wat je doet? Zo gauw je bewust gelijkwaardigheid gaat creëren, heb je dan niet eigenlijk het ongelijkwaardige omarmt?
Is jouw handicap of beperking, of de handicap of beperking van een ander, jouw belangrijkste bron van inspiratie? De bril waardoor je anders kijkt en meer ziet? Of gaat ook hier de regel 1% inspiratie vraagt 99% transpiratie op, en zou je het liever over het zweet, bloed en de tranen willen hebben?
Wat gebeurt er, als je tegen iemand met een beperking zegt: “Wat knap van je!” Is dat een compliment, een belediging of een onnodig aangebrachte extra laag van complexiteit?
Disability Studies gaat over de vraagstukken van deze tijd en die van alle tijden. Over de zoektocht naar het menselijke. Over het voortdurende herdefiniëren van wat we nu weer willen. Waar we heen willen, vinden dat we met ons allen heen moeten om van gerechtvaardigde beschaving te mogen spreken. Net alsof we vijfduizend jaar geleden niet wisten wat liefde, bescherming en het doden van kinderen was.
De “Waarom?”-vraag, één van de eerste vragen die een mens stelt zo gauw hij ‘papa’ en ‘mama’ kan zeggen, en die pas sterft als de stervende zijn laatste gedachten heeft gehad, brandt ook nu op de lippen. Waarom verwerpen we maatschappelijke uitsluiting, maar willen we zelf ook niet iedereen op ons verjaardagsfeestje hebben? Waarom moet je je beperkingen benadrukken om het geld te mogen ontvangen dat je sterk moet maken? Waarom kijk je anders en zie je meer, als je een disability-bril op zet?
Disability Studies beweegt zich daar waar het raakt. Als subject en object, als datgene wat wil raken, geraakt wordt of raakvlakken zichtbaar maakt. Als Disability Studies onderzoeker ben je hier eveneens subject en object in. Jij bent de schrijver die zichtbaar maakt waar raken leidt tot vermengen, waar tot botsen en waar het gewoon is wat het is: een raakvlak. En in dit proces kun je zelf ook geraakt worden. Immers: niets gehandicapts is ons vreemd. Als je maar lang genoeg leeft, komen de gebreken of beperkingen vanzelf.
Wat heeft jou geraakt in jouw onderzoek? Deel het met ons via onze nieuwe blogreeks: “Daar waar het raakt”. Een blogreeks geschreven door Disability Studies onderzoekers over datgene wat hen raakte in hun onderzoek. Datgene wat inspireerde, knelde of schuurde. Met jezelf, met de maatschappij, met wetenschappelijke kaders. Raakvlakken. Daar waar het raakt.
Geschreven op 19-1-2016
Karin van den Bosch werkt als (freelance) projektmedewerkster en webredacteur voor DSiN.