Binnen het professionele domein worden mensen met beperkingen vaak aangeduid als 'soort'. We hebben de schizofrenen, de depressieven, de chronisch zieken, de gehandicapten. En mensen die zich aan deze categorieën onttrekken, vormen ook weer een categorie: jawel, de zorgmijders.
Twintig diepte-interviews vormden de basis van ons onderzoek naar ervaringskennis van 'succesvolle zorgmijders'. Het waren open, explorerende gesprekken waarin het (levens)verhaal van de respondent leidend was en niet onze onderzoeksvragen. Wanneer bepaalde onderwerpen onderbelicht bleven, vroegen we daar wel expliciet naar, maar over het algemeen werd vooral ingegaan op onderwerpen die aangedragen werden door de respondenten zelf.
Vol inspiratie en nieuwsgierigheid begonnen Ingrid Baart en ik twee jaar geleden aan het project 'Ervaringskennis van succesvolle zorgmijders'. We wilden wel eens weten hoe mensen die psychoses hebben, maar niet in GGZ in behandeling zijn, zich redden in de maatschappij. Hoe houden zij zich staande en slagen ze erin een naar eigen oordeel succesvol leven te leiden? Wat kunnen we van succesvolle zorgmijders leren over herstel?
